Οι απόψεις δύο κόσμων πρόκειται να συγκρουστούν στην κρίσιμη ψηφοφορία για την πνευματική ιδιοκτησία την επόμενη εβδομάδα, στις 8 Ιουνίου. Αυτή τη στιγμή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο βρίσκεται σε διαδικασίες εύρεσης μια κοινής τοποθέτησης πάνω στο θέμα της μεταρρύθμισης της πνευματικής ιδιοκτησίας όπως προτάθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία θα έθετε σε κίνδυνο βασικές λειτουργίες του διαδικτύου και την οποία έχουν ομόφωνα κατακρίνει μέλη της ακαδημίας.
Με το Κοινοβούλιο πρόθυμο να καταλήξει σε μια λογική τοποθέτηση, κάποιοι καταφεύγουν σε αισχρές τακτικές προκειμένου να υπερασπιστούν – ή ακόμα και να επεκτείνουν – αυτά τα καταστροφικά σχέδια με κάθε δυνατό τρόπο.
Ένας ‘εναλλακτικός συμβιβασμός’
Στις 8 Ιουνίου η Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών (IMCO) θα αποφασίσει τη θέση της. Αυτό είναι ένα κρίσιμο βήμα για τη διαδικασία μεταρρύθμισης της πνευματικής ιδιοκτησίας, διότι η Επιτροπή είναι από κοινού υπεύθυνη για την τοποθέτηση του Κοινοβουλίου σε ένα από τα πιο επίμαχα τμήματα της μεταρρύθμισης: την εισαγωγή υποχρεωτικών φίλτρων λογοκρισίας σε υπηρεσίες του διαδικτύου, όπως είναι για παράδειγμα οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης.
Σήμερα αποκαλύφθηκε ότι το Μέλος του Κοινοβουλίου Pascal Arimont από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (Χριστιανοδημοκράτες) (EPP) προσπαθεί να σαμποτάρει τις Κοινοβουλευτικές διαδικασίες, πηγαίνοντας πίσω από τους διαπραγματευτές των πολιτικών ομάδων και προωθώντας ένα κείμενο που θα έκανε την αρχικώς κακή πρόταση της Επιτροπής να φαίνεται αδιάφορη. Αυτή είναι μια τακτική την οποία προσφάτως εφάρμοσε με επιτυχία στην αποτροπή της Επιτροπής από την υιοθέτηση μιας προοδευτικής τοποθέτησης για την εξάντληση του γεομπλοκαρίσματος (geoblocking). Αν επιτύχει και πάλι, το αποτέλεσμα θα είναι για ακόμη μια φορά αντίθετο από αυτό για το οποίο η Επιτροπή είναι αρμόδια: η προστασία των Ευρωπαίων καταναλωτών.
Στην Επιτροπή αυτή, η Σοσιαλδημοκράτισσα και Μέλος του Κοινοβουλίου Catherine Stihler διορίστηκε υπεύθυνη για τη συλλογή όλων των προτεινόμενων αλλαγών και τη σύνταξη ενός συμβιβασμού τον οποίο θα μπορεί να στηρίξει η πλειοψηφία των Μελών του Κοινοβουλίου. Για να συμβεί αυτό, οργανώνει τακτικές συναντήσεις με εκπροσώπους όλων των πολιτικών ομάδων (μαζί και με εμένα, ως μέλος της ομάδας των Πράσινων (Greens/EFA). Μαζί όλοι αυτοί οι εκπρόσωποί έχουμε καταλήξει στην σύνταξη ενός συμβιβασμού:
- Δεν στηρίζουμε το σχέδιο της Επιτροπής να υποχρεώσει της πλατφόρμες του διαδικτύου να παρακολουθούν τη συμπεριφορά των χρηστών τους και να λογοκρίνουν προληπτικά τις αναφορτώσεις που πιθανώς παραβιάζουν το δικαίωμα της πνευματικής ιδιοκτησίας. Αντιθέτως, συνιστούμε στις εταιρίες αυτές που έχουν πράγματι τη γνώση και τον έλεγχο των παραβάσεων της πνευματικής ιδιοκτησίας στις πλατφόρμες τους και δεν προβαίνουν σε άμεσες δράσεις για την αφαίρεσή τους, να εκδώσουν μια άδεια σύμφωνα με δίκαιους όρους και να είναι πιο συνεργάσιμοι με τους δικαιούχους.
- Απορρίπτουμε το σχέδιο της Επιτροπής να δημιουργήσει ένα επιπλέον δικαίωμα στην πνευματική ιδιοκτησία το οποίο θα περιόριζε εξαιρετικά το πώς κοινοποιούμε ειδήσεις στο διαδίκτυο.
Ο “εναλλακτικός συμβιβασμός” των EPP είναι συμβιβασμός ακριβώς όπως τα “εναλλακτικά γεγονότα” είναι γεγονότα
Tweet this!
Τώρα ο Arimont θέλει τα Μέλη του Κοινοβουλίου από ομάδες όπως αυτή των Σοσιαλδημοκρατών και των φιλελεύθερων (ALDE) να επαναστατήσουν ενάντια στους διαπραγματευτές και να υποστηρίξουν το δικό του κείμενο.
Καλεί το κείμενο του έναν “εναλλακτικό συμβιβασμό”, αλλά στην πραγματικότητα, είναι περισσότερο από έναν συμβιβασμό απ’ ότι τα “εναλλακτικά γεγονότα” είναι γεγονότα. Το κείμενό του υπερβαίνει τα σχέδια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για επέκταση της πνευματικής ιδιοκτησίας και επίσης αγνοεί πολύ πιο ήπιες τροποποιήσεις που κατατέθηκαν από μέλη της ίδιας της πολιτικής του ομάδας.
Φίλτρα περιεχομένου με στεροειδή
Αντί να βρει μια ήπια ισορροπία ανάμεσα στα ενδιαφέροντα των δικαιούχων, των διαδικτυακών υπηρεσιών και των χρηστών όπως συμφωνήθηκε στις υπόλοιπες πολιτικές ομάδες, ο “εναλλακτικός συμβιβασμός” του κύριου Arimont ομοιάζει με λίστα επιθυμιών της βιομηχανίας περιεχομένου, που αγνοεί πλήρως των Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και τις από καιρού θεμελιωμένες αρχές του Ευρωπαϊκού Δικαίου.
Θέλει να διπλασιάσει την υποχρέωση φιλτραρίσματος, την οποία δεν θέλει απλά να εφαρμόσει σε υπηρεσίες φιλοξενίας “μεγάλου μεγέθους” περιεχομένου πνευματικής ιδιοκτησίας, όπως προτάθηκε από την Επιτροπή, αλλά σε κάθε υπηρεσία που διευκολύνει την διαθεσιμότητα τέτοιου περιεχομένου, ακόμα και αν η υπηρεσία αυτή δεν φιλοξενεί καθόλου περιεχόμενο. Αυτό θα απαιτούσε το φιλτράρισμα περιεχομένου ακόμα και από υπηρεσίες που παραπέμπουν σε περιεχόμενο σε άλλες ιστοσελίδες, επειδή οι υπερσύνδεσμοι, σύμφωνα με το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ), μπορεί να θεωρηθούν παραβίαση πνευματικής ιδιοκτησίας κάτω από ορισμένες συνθήκες.
Η μόνη εξαίρεση που προβλέπεται θα είναι για μικρές επιχειρήσεις που δεν ξεπερνούν τα 5 χρόνια λειτουργίας. Επομένως, αν είσαι αυτοαπασχολούμενος για περισσότερα από 5 χρόνια, οι κανόνες που έγραψε η Επιτροπή έχοντας στο μυαλό τους όμοιους του YouTube και του Facebook ξαφνικά θα έχουν εφαρμογή στη δική σου προσωπική ιστοσελίδα.
Την ίδια στιγμή, ο κύριος Arimont προσπαθεί να παρακάμψει πλήρως την απόφαση του ΔΕΕ, η οποία δηλώνει ότι η γενική παρακολούθηση όλων των δραστηριοτήτων των χρηστών συνιστά παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων – δηλώνοντας με θράσος ότι η παρακολούθηση όλων των αναφορτώσεων των χρηστών για συγκεκριμένα έργα πνευματικής ιδιοκτησίας δεν αποτελεί “γενική” παρακολούθηση, λες και θα ήταν δυνατό να βρει κανείς όλες τις βελόνες στα άχυρα χωρίς να χρειαστεί να εξετάσει τα ίδια τα άχυρα.
Στη συνέχεια δηλώνει ότι όποια υπηρεσία του διαδικτύου χρησιμοποιεί κάποιον αλγόριθμο για να βελτιώσει την παρουσίαση του περιεχομένου που αναφορτώθηκε από τους χρήστες (όπως η παράθεση των αρχείων με αλφαβητική σειρά) πρέπει να θεωρηθεί άμεσα υπεύθυνη για οποιαδήποτε παραβίαση πνευματικής ιδιοκτησίας.Όπου η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προσπάθησε να παρασιωπήσει το γεγονός ότι προσπαθούσε να αναδιατυπώσει τους κανόνες για την ευθύνη των μεσαζόντων, το κείμενο του κύριου Arimont το λέει ξεκάθαρα: “Οι πάροχοι υπηρεσιών που παίζουν τέτοιο ενεργό ρόλο δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για απαλλαγή ευθυνών” (με την έννοια του ενεργού ρόλου να ορίζεται από τον ίδιο ως “βελτιστοποίηση του σκοπού παρουσίασης από την υπηρεσία των αναφορτωμένων έργων ή άλλων αντικειμένων ή την προώθηση των υπηρεσιών τους, ανεξάρτητα από τη φύση των μέσων που θα χρησιμοποιηθούν“).
Ιδιωτικοποίηση των τίτλων ειδήσεων από την εποχή του ψυχρού πολέμου
Από τη στιγμή που όλες οι πολιτικές ομάδες που συμμετέχουν στην Επιτροπή, με εξαίρεση τους EPP (και τους λαϊκιστές EFDD), είχαν προτείνει τροποποιήσεις που διέγραφαν τελείως το γειτονικό δικαίωμα των εκδοτών, η πρόταση του εισηγητή να ακολουθήσει αυτή την πρόταση στους συμβιβασμούς των τροποποιήσεων έχει κάποια λογική. Φυσικά ο κύριος Arimont δεν έμεινε ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα, αλλά ο “εναλλακτικός συμβιβασμός” που πρότεινε μοιάζει πιο πολύ με πρόκληση παρά με προσπάθεια για εύρεση μια μέσης λύσης. Αντίθετα με κάποιους συναδέλφους του από την EPP, οι οποίοι πρότειναν τη συμβιβαστική διατύπωση όπως αυτή συντάχθηκε από την αρμόδια εισηγήτρια της επιτροπής Therese Comodini (EPP), ο κύριος Arimont προσπαθεί να επιτύχει μια δραστική επέκταση του επιπρόσθετου δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας που πρότεινε η Επιτροπή για τους εκδότες.
Εκεί που η Επιτροπή προτείνει προστασία 20 χρόνων για τη χρήση ψηφιακών ειδησεογραφικών αποσπασμάτων, αυτός προτείνει επέκταση στα 50 χρόνια, τόσο για τις υπηρεσίες εκτός όσο και για τις εντός διαδικτύου. Η αναφορά σε έναν τίτλο ειδήσεων από την εποχή του ψυχρού πολέμου θα απαιτούσε ξαφνικά την άδεια του αρχικού εκδότη, ο οποίος μπορεί να έχει εγκαταλείψει τον κλάδο από καιρό. Εκεί που η Επιτροπή θέλει την εν λόγω ρύθμιση να έχει εφαρμογή μόνο στους εκδότες τύπου, ο κύριος Arimont ρητά συμπεριλαμβάνει τους εκδότες ακαδημαϊκών έργων, μια κίνηση που θα προμήνυε την καταστροφή των πρωτοβουλιών ανοιχτού περιεχομένου.
Σε μια προσπάθεια να σιωπήσει τις πιο δυναμικές κριτικές αυτής της επέκτασης στην πνευματική ιδιοκτησία, ο κύριος Arimont με γενναιοδωρία ξεκαθαρίζει πως οι μεμονωμένες λέξεις δεν πρέπει να καλυφθούν από τα δικαιώματα στην ειδησεογραφία, και το ίδιο πρέπει να ισχύει και για τους υπερσυνδέσμους. Αυτό φυσικά δεν μπορεί παρά να σημαίνει πως οτιδήποτε πέρα των μεμονωμένων λέξεων – δύο λέξεις για παράδειγμα– ή ένα γυμνό URL που παραπέμπει σε κάποιο ειδησεογραφικό άρθρο πρέπει να καλυφθεί από το γειτονικό δικαίωμα. Και ποιος θα κάνει ‘κλικ’ πάνω σε έναν υπερσύνδεσμο ο οποίος δεν φέρει την επικεφαλίδα του ειδησεογραφικού άρθρου ως ένδειξη του τι βρίσκεται στην άλλη πλευρά;
Ζήτα από το Μέλος σου στο Κοινοβούλιο να πει ‘όχι’ σε αυτούς τους λάθος “συμβιβασμούς”
Βοήθησέ μας να κερδίσουμε απέναντι σ’ αυτήν την θρασύτατη προσπάθεια για υπονόμευση των διαδικασιών στο Κοινοβούλιο και για την επέκταση της πνευματικής ιδιοκτησίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση για λογαριασμό των μεγάλων επιχειρήσεων που δεν λαμβάνουν υπόψιν θεμελιώδη δικαιώματα, την σύγχρονη νοοτροπία του διαδικτύου ή των startups – και που από μια άποψη είναι πολύ πιθανό να αποδειχτεί μια επικίνδυνη αποτυχία.
Επικοινώνησε με τα Μέλη του Κοινοβουλίου από την χώρα σου που βρίσκονται στην Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας του Καταναλωτή (IMCO) και ενημέρωσέ τους ότι περιμένεις από αυτούς να στηρίξουν τις συμβιβαστικές τροποποιήσεις του μέλους του Κοινοβουλίου Stihler όσον αφορά στο φάκελο της πνευματικής ιδιοκτησίας. Μια κλήση δεν θα πάρει πάνω από μερικά λεπτά και μπορεί να αποδειχτεί πολύ αποτελεσματική. Ο μη-κυβερνητικός οργανισμός για τα δικαιώματα στο διαδίκτυο Bits of Freedom έχει δημιουργήσει ένα εύχρηστο εργαλείο που θα σε βοηθήσει να καλέσεις το μέλος σου στο Κοινοβούλιο δωρεάν! Η ψηφοφορία είναι μόλις μια βδομάδα μακριά, επομένως τώρα είναι η ώρα για δράση!
Ζήτησα από το μέλος μου στο Κοινοβούλιο να απορρίψει τις προσπάθειες για την προώθηση μιας επικίνδυνης επέκτασης της Πνευματικής Ιδιοκτησίας στην Ευρώπη Tweet this!
Στο βαθμό που επιτρέπεται από το νόμο, ο δημιουργός αποποιήθηκε όλα τα δικαιώματα copyright και τα άλλα σχετικά ή συγγενικά δικαιώματα για το έργο του.